วันจันทร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562

หัวใจพเนจร

"หัวใจพเนจร"

หัวใจไร้ที่พัก    
ใจก็จักร่อนเร่ไป
ชีวิตจะเป็นไฉน    
ไร้ความหมายไม่อินัง

เหมือนนกพเนจร   
บินร่อนเร่ซัดเซซัง
พบรังบ่ใช่รัง   
ที่ถูกใจไม่เหลียวแล

รังร้างเหมือนใจร้าง   
แสนอ้างว้างในดวงแด
โศกเศร้าเฝ้าชะแง้   
แลแลหาย......ไม่กลับคืน

(จากบันทึก ลว. ๒๕ กย. ๒๕๑๔)

ดวงใจในฝัน

             "ดวงใจในฝัน"

ในความฝันพร่างพรายกลางสายหมอก
ยินเสียงบอกพร้อมจุมพิตว่า "คิดถึง"
เป็นสุขล้ำพร่ำเพ้อเผลอรำพึง
กระซิบซึ้งว่า "รักล้นแล้วคนดี"
      
กรกุมกรอ่อนหวานผสานรัก
แอบหนุนตักให้หวั่นไหวหรือไรนี่
วะวาบหวิวพริ้วพรั่นหวั่นฤดี
โลกสดสีอยู่เสมอยามเจอกัน

ตามองตาลาอาลัยใกล้จะจาก
เหมือนถูกพรากดวงใจให้เหหัน
สะอื้นออดพรอดพร่ำเพ้อรำพัน
ภาพความฝันเริ่มเปลี่ยนแปรเหลือแต่เงา

โอ้ดวงใจในฝันคืนวันนี้
สิ่งที่มีคือนิยามความว่างเปล่า
คงต้องทนทรมานอีกนานเนาว์
กว่าขวัญเจ้าที่หายลับจะกลับคืน

(จาก บท.ลว. ๔ มีค. ๒๕๑๕)

น้องจะรอ

"น้องจะรอ"

แม้มีใครห่วงใยในตัวพี่
ยิ่งกว่าที่น้องนี้เคยห่วงหวง
จนใจพี่ชื่นฉ่ำดื่มด่ำทรวง
ลืมทั้งปวงมีแต่เขาที่เฝ้ารัก

น้องจะสู้ก้มหน้าขอลาจาก
ไม่ขอพรากรักของใครให้บาปหนัก
หากสิ้นคนสนใจไร้คนรัก
น้องจะรักน้องจะรอไม่ขอลืม

(จากเรื่อง "ทะเลเงิน" ของ แมน สุปิติ บท. ลว. ๒๐ พค. ๒๕๑๕)

คิดถึง

"คิดถึง"

ความคิดถึงซึ่งฉันนั้นมีอยู่
กับเธอผู้ซึ้งกมลคนเขียนฝัน
ความคิดถึงจึงเสมือนเตือนถึงกัน
ระหว่างเธอและฉันทุกวันนี้

เราต่างอยู่ห่างไกลความใกล้ชิด
แต่ความคิดถึงกันนั้นคงที่
ถึงห่างไกลใจรักและภักดี
รอวันมีความหวังอันรังรอง

ความคิดถึงนั้นเหมือนเป็นเพื่อนฝัน
ชื่นชีวันหวานสนิทถ้ามิตรสนอง
ร่วมศรัทธาแรงใจฝันใฝ่ปอง
ดุจโซ่ทองคล้องกมลคนเช่นเรา

ใครกันหนอพ้อถามความคิดถึง
กับคนซึ่งนัยน์ตาฝันอันแสนเศร้า
ใครกันหนอตามเตือนเหมือนกับเงา
ห่วงคอยเฝ้าถามทุกข์สุขทุกวัน

ต่อแต่นี้...........
รอนับวันเดือนปีที่แปรผัน
เสี้ยวเวลาที่เหลือเผื่อให้นั้น
คือสัมพันธ์ผูกจิตคิดถึงกัน

(อรุณศรี)

คำมั่นสัญญา (My Words of Promise)

          "คำมั่นสัญญา"           "My  Words  of  Promise"

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร        
   Though death should claim the ocean , earth and sky,
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน          
    My love for you will never, never die,
แม้เกิดในในใต้หล้าสุธาธาร            
   And were I born beneath the earth or the sea.
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา  
    My daring, it is there I'd pray you'd dwell with me;

แม้เนื้อเย็นเป้นห้วงมหรรณพ          
   Or, if perchance you were the ocean blue,
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา              
   I 'd choose to be a fish and live with you,
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา                
   Or, if the water-lily's form you would assume,
เชยผกาโกสุมประทุมทอง              
    The beetle I would be who help you bloom.

แม้เป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์        
     And  may I be the swan if you're the grotto'd nest,
จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง                  
     And dwell forever in your arms, close pressed.
ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง    
      I pray to follow you my beloved one,
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป          
       In all re-incarnetions yet to come.  
                                                                
       เพลงคำมั่นสัญญา เป็นคำร้องมาจากวรรณคดี เรื่องพระอภัยมณี ของสุนทรภู่
เป็นตอนพระอภัยมณี ให้คำมั่นสัญญารักแก่นางละเวงว่าจะขอรักนางตลอดไปและจะขอติดตาม
เป็นคู่ครองของนางไปทุกชาตี
       แปลเป็นภาษาอังกฤษโดย     อาจารย์ศรีพัท  มีนะกนิษฐ